Rzeka Białka tworzy malowniczy przełom pomiędzy masywnymi, stromo opadającymi skałami Obłazowej (po stronie podhalańskiej) i Kramnicy (po stronie spiskiej). W ścianach są niewielkie nisze skalne i wywierzyska, a skały porasta reliktowa roślinność, w tym gatunki tatrzańskie (nasiona zapewne przywędrowały tu z wodami Białki). Obszar jest objęty ścisłą ochroną i wychodzenie na skały jest zabronione. W pobliskiej jaskini znaleziono bumerang z okresu neolitycznego. Z Trybsza na zachód; tuż za mostem na Białce trzeba skręcić w prawo, w wąską asfaltową drogę. Po niespełna 2 km dochodzi ona do niewielkiego trawiastego parkingu i tablicy informacyjnej u podnóża kopuły Obłazowej (670 m n.p.m.). Szeroka ścieżka omija ją od północy i doprowadza na kamienie nad nurtem Białki. Po raz pierwszy utworzono tutaj rezerwat przyrody w 1931 r. na powierzchni 7,5 ha, w 1959 r. potwierdzono jego status prawny, zwiększając powierzchnię do 8,51 ha. Rezerwat utworzono ze względu na wielkie walory przyrodnicze, krajobrazowe i naukowe tego miejsca. Występuje tutaj reliktowa roślinność naskalna i zabytki archeologiczne.