Cisowa Skałka usytuowana jest pomiędzy Gronkowem a Nowa Białą. Wznosi się pośród rozległych i płaskich łąk na wysokość 685 m n.p.m., a jej względna wysokość ponad otaczające ją równinne łąki wynosi 55 m. Zbudowana jest z wapieni krynoidowych i częściowo pokryta rzadka kępą lasu. Stanowi jedną z samotnych skał w ciągu wapiennych wychodni w zachodniej części Pienińskiego Pasa Skałkowego. W wielu miejscach wapień jest odsłonięty, gdyż był eksploatowany przez miejscową ludność do celów budowlanych i do wypalania wapna. Szczytowa część skały jest spękana i ma odcień różowy. Flora Cisowej Skały jest bardzo bogata. Występuje tu ponad 100 gatunków roślin kwiatowych, w tym 20 górskich (6 roślin alpejskich). Gatunki górskie zostały przyniesione z Tatr przez rzekę Białkę, która kiedyś przepływała obok Cisowej Skały. Pochodzenie nazwy prawdopodobnie nie jest od cisa, który raczej nigdy tu nie występował, lecz od czerwonej (w gwarze podhalańskiej cisej) barwy stoków. Ze skały, mimo że jest stosunkowo niska, rozciąga się panorama na Tatry, Pieniny, Gorce i Babią Górę.